Een gouden kalf mochten de Israëlieten niet maken van Mozes. Dat zou een belediging zijn voor de ware God die onzichtbaar was. Waarom liet hij dan wel een bronzen slang maken? Het boek Wijsheid geeft ons de sleutel. Daar staat: ‘Zij kregen een teken van hun redding om hen te herinneren aan wat uw wet gebiedt. Wie zich naar dat teken wendde, werd niet gered door wat hij aanschouwde, maar door U, de enige redder.’
Niet de slang bracht redding maar God. Een bewegende slang is gevaarlijk. Een bronzen slang is als het ware bevroren. Dat is het teken van het kwade dat zijn macht heeft verloren. Toch konden de Israëlieten de verleiding niet weerstaan om later die slang alsnog te gaan aanbidden. Koning Hizkia sloeg de slang daarom stuk, zoals Mozes eens het gouden kalf had verpulverd. Eind goed, al goed. Maar het teken van de slang bleef bestaan in de bijbelse overlevering. Het kreeg zijn volle betekenis in de verheffing van Christus op het Kruis. Jezus past het teken op zichzelf toe in het evangelie: ‘Ieder die in de Mensenzoon gelooft, zal eeuwig leven hebben.’ Bij Hem is de ware genezing te vinden. Het kwade bijt ons telkens weer. Maar telkens weer vinden wij ook genezing.
Bij een normale ziekte willen wij genezen worden. Er zijn ook ziektes waar we liever in blijven, de ondeugden. Niemand geeft die graag op, tenzij zijn hart geraakt wordt en hij een grotere vreugde ontdekt dan de ondeugden kunnen geven. De vreugde van Gods liefde, met haar onweerstaanbare aantrekkingskracht. En met haar geduld. God verbaast zich niet over onze ondeugden. Hij kent ze allemaal. Als alle ondeugden van ons hier aanwezig zichtbaar zouden worden, kwamen ze tot het plafond. Maar wie goed Eucharistie viert, merkt dat God hem verandert, ten goede.
Een mooi voorbeeld van het doorgeven van de liefde voor de Eucharistie hoorde ik van een jongere. Een collega op zijn werk vertelde tegen hun baas dat hij best wel christelijk was, maar hij ging niet zo vaak naar de kerk. Daarom daagde de jongen die wel naar de kerk ging hem uit op zijn minst eens mee te gaan. Dat was goed. Als de ander op zijn beurt een keer meer zou gaan naar een stripclub… Het antwoord was ‘ja’, op voorwaarde dat ze eerst een keer naar de kerk zouden gaan. Dat was een slim antwoord, want wie goed Eucharistie viert, verliest waarschijnlijk de lol in het bezoeken van een stripclub.
Laten we goed Eucharistie vieren. Laten we gelovig opzien naar Christus die genezing brengt. Hij veroordeelt ons niet; Hij redt ons. En laten we anderen helpen om ook de kracht van het H. Kruis te ontdekken. Amen.
Voorbede:
Voor de herders van de Kerk. Dat zij de kracht van het Kruis ervaren en zichtbaar maken in hun leven. Laat ons bidden.
Voor de landen waar christenen vervolgd worden, dat zij de nabijheid mogen ervaren van Christus die redding brengt. Laat ons bidden.
Voor de slachtoffers van geweld en intimidatie, dat hun geestelijke en lichamelijk wonden mogen genezen. Laat ons bidden.
Voor hen die zich willen afkeren van het kwade, maar zich alleen voelen. Dat wij hen omarmen om met ons de weg ten leven te gaan. Laat ons bidden.
Om zegen over de vormselcatechese die gaat beginnen, dat jonge mensen aangetrokken worden tot de redding die Jezus brengt. Laat ons bidden.
Voor onze dierbare overledenen, dat zij met iedere tong mogen belijden dat Jezus Christus de Heer is. Laat ons bidden.
