Hoe menselijk is het evangelie. Martha is niet een beetje boos op haar zus; ze is hartstikke boos. Ze staat zich alleen uit te sloven en Maria steekt geen vinger uit. Misschien had Martha wel een nieuw olijvengerecht bedacht, haar beste servies uit de kast gehaald, de vloer extra geschrobd. Misschien wilde ze nog een dadeltoetje presenteren of rozijnenbrood. Hoe dan ook, ze windt zich met de minuut meer op. En ze is niet alleen boos op Maria, maar ook op Jezus. Die had er toch wel iets van kunnen zeggen?
U kent die mensen wel, die boos zijn op alles en iedereen. Niets is goed genoeg en ze lopen zich vast in hun verontwaardiging. Jezus prikt daar doorheen. ‘Martha, Martha…’ Het knappe van zijn antwoord is dat Hij Maria geen verwijt maakt, zoals zij dat wel deed aan zijn adres en dat van Maria. Hij wijst alleen op de prioriteiten des levens. ‘Maria heeft het beste deel gekozen en het zal haar niet worden ontnomen.’
Wij zijn ook vaak Martha’s als wij onvoldoende prioriteren, als mens en als christen. We zien dat vanalles wat beter kan en weten niet waar we moeten beginnen. Het is de wijsheid die ziet wat het belangrijkste is. Wie de wereld begint te verbeteren zonder wijsheid is nooit klaar. Wie begint met de wijsheid vindt voldoening in kleine dingen die vooruit gaan.
In ons geloof moet de hoogste prioriteit zijn: de eer van God en het heil van de zielen. Maar misschien is dit antwoord nog teveel uit de katechismus. Het evangelie zegt met andere woorden. Onze prioriteit moet zijn: zijn bij Jezus, verblijven in Gods tegenwoordigheid.
Abraham kon dat. Hij zorgde wel goed voor zijn gasten, maar hij genoot toch ook van hun aanwezigheid. Abraham bleef bij hen staan. Omdat het er drie waren, herkennen we er de heilige Drievuldigheid in.
Ik hoop ook dat u in deze Mis kunt genieten van Gods aanwezigheid. We geloven dat Christus in het sacrament waarlijk tegenwoordig komt en zichzelf geeft. Laat alle zorgen en angsten even varen. Geniet van het zijn bij Christus. Gisteren is voorbij en morgen is er nog niet. Dit is het uur van genade. Wie weet is dit onze laatste Mis. Dat weet alleen God.
Laten we diep buigen voor Hem, zoals Abraham. Laten we aandachtig luisteren zoals Maria. En laten we ook ons hart luchten bij de Heer zoals Martha. Ook daaraan hebben we woorden van wijsheid te danken. Woorden die we nodig hebben om de goede prioriteiten te stellen in het leven. Heer, geef ons die wijsheid. Amen.
Voorbede:
Voor de herders van de Kerk, dat zij als verkondigers ook goede luisteraars mogen zijn, zoals Maria. Laat ons bidden.
Voor het volk van Abraham, dat het mee mag werken aan de vervulling van Gods belofte van heil voor alle mensen. Laat ons bidden.
Voor de zieken en eenzamen, dat er ook voor hen een maaltijd wordt bereid waardoor zij op krachten komen en zich toevertrouwen aan de Heer. Laat ons bidden.
Voor onze medeparochianen op vakantie, dat zij tot rust komen en Gods genade mogen herkennen in de mensen en de dingen om hen heen. Laat ons bidden.
Ter ere van het Kostbaar Bloed van Christus, dat uit zijn Hart blijft stromen om redding te brengen aan velen. Laat ons bidden.
Voor het welzijn van onze gemeenschap, voor de dopelingen en onze dierbare overledenen, dat zij in Christus tot volmaaktheid worden gebracht. Laat ons bidden.
