Het Heilig Vormsel toegediend op zondag 23 november
Op zondag 23 november, tijdens het stralende feest van Christus Koning, mochten we in Bladel bisschop De Korte verwelkomen. Hij diende het Heilig Vormsel toe aan vijf enthousiaste vormelingen. Het werd een betoverende viering in een prachtig versierde kerk, gedragen door de schitterende zang van de cantrix en het dameskoor, begeleid door de volle klanken van het pas gereviseerde orgel.
Na afloop kwamen we met alle vrijwilligers samen om terug te kijken op het voorbije jaar. Wat is er ongelooflijk veel moois gebeurd! Steeds opnieuw word je geraakt door de inzet, warmte en creativiteit binnen onze gemeenschap.
Als feestelijk slot mocht de bisschop ons Vijfjarenplan tot 2030 in ontvangst nemen. Hij sprak er met veel waardering over en bevestigde opnieuw zijn grote vertrouwen in onze parochie. Een mooier einde van deze bijzondere dag hadden we ons niet kunnen wensen. Als feestelijk slot mocht de bisschop ons Vijfjarenplan tot 2030 in ontvangst nemen. Hij sprak er met veel waardering over en bevestigde opnieuw zijn grote vertrouwen in onze parochie. Een mooier einde van deze bijzondere dag hadden we ons niet kunnen wensen. We willen iedereen van harte bedanken voor alle inzet, hulp en betrokkenheid die hebben bijgedragen aan deze prachtige dag.
Koorjubilea Hoogeloon
Adriaan is de oudste jubilaris (90). Hij laat zien dat zingen gezond is, voor lichaam en geest. Wie zingt, vergeet zijn zorgen of kan zijn gevoelens uiten. Maar Adriaan moet wel iets in zijn handen hebben als hij zingt. Dat voelt zekerder.
Kees van Beers is de jongste van de vier jubilarissen. En hij zingt al vanaf zijn 14e. In die tijd was Sjef Seuntiëns zowel dirigent bij de fanfare als organist van het kerkkoor. Zo gingen er wel eens leden over en weer.
Seuntiëns vroeg ook zijn dochter Diny, de derde jubilaris, om maar eens meer te zingen in de kerk. Zogezegd, zogedaan. In die tijd werd de lucht nog in de orgelpijpen geblazen met pedalen. Een prachtige uitvinding, maar gelukkig kwam er later toch elektronische aandrijving.
Lest best, Martien Kanters, koorvoorzitter. Hij merkte dat hij via de zang, waar hij door de pastoor voor gevraagd werd, heel makkelijk kon integreren in Hoogeloon waar hij was komen wonen. Dat was zo belangrijk voor Martien, dat hij er op een dag de notaris door vergeten is.
Soms was het ijskoud op de koorzolder, soms om te zweten. Er is wel eens een koorboek van het de balustrade naar beneden gevallen. Ik weet niet of er ook iemand ooit is flauwgevallen. Zangers die van het land kwamen, hoefden zich niet eerst om te kleden, want dat zag toch niemand. In de begintijd was er zelfs nog Latijnse les. Ik herinner me hoe jullie in de coronatijd een paar keer beneden hebben gezongen, maar dat vonden jullie niet fijn. Dat is wel uniek. De meeste koren zijn onder druk van pastoors naar beneden gekomen. Jullie hebben het boven volgehouden. Dat kenmerkt ook wel dit koor: Ze redden zichzelf. Je moet er je als pastoor niet teveel mee bemoeien, dan gaat het het beste.
Ook de organisatie van dit feest is geheel in jullie handen. En daar ligt het goed.
Tenslotte, beste jubilarissen, hoeveel belangrijke momenten in de levens van mensen uit Hoogeloon hebben jullie niet omringd met jullie zang? Hoeveel uitvaarten, hoeveel huwelijken en jubilea… Maar ook parochiefeesten. Ik denk nog aan mijn eigen zilveren priesterjubileum waarbij jullie een mooie Mis hebben gezongen.
Namens het kerkbestuur, maar ook namens heel de parochie mag ik jullie bedanken voor jullie muzikale bijdrage. Jullie houden het zolang mogelijk vol. Heel hartelijk dank, een fijne avond en Gods zegen op voorspraak van de H. Caecilia!
Pastoor Schilder
