We kennen de profeet Daniël van het verhaal met de leeuwenkuil. Daniël werd niet verslonden door de leeuwen. Zijn vijanden wel. Deze Daniël heeft voorspeld dat er ooit een Koning zou komen wiens heerschappij niet voorbij ging. Hijzelf wist hoe wisselvallig het koninklijk bestuur kon zijn. Goede en slechte koningen wisselden elkaar af.
We kennen ook de apostel Johannes. Hij kijkt in de tweede lezing ook naar de toekomst en zegt dat de grote Koning terug zal komen. Wij weten dat dat Christus is. Dat wist Daniël nog niet. Eeuwenlang is er uitgekeken naar de komst van Christus en eeuwenlang kijkt de kerk al uit naar zijn wederkomst. Wat dat betreft is de feitelijke aanwezigheid van Christus op aarde heel kort geweest. Maar 33 jaar. En daarvan waren 30 jaren nog verborgen ook. Toch is deze korte tijd allesbepalend geweest. Daarom lezen wij telkens weer het evangelie. Ik raad u aan om dat in de Advent ook te doen, iedere dag een stukje. Dan leert u Christus beter kennen.
Wat is het verontrustende van Christus als Koning? Hij is niet bevrijd van de leeuwen, zoals Daniël. Hij is niet bevrijd van het Kruis. Hij heeft het lijden niet opgelost; Hij is het binnengegaan. Ik heb al eens vaker gezegd: Christus is op zo’n wijze naar de mensen gekomen dat niemand jaloers op Hem kon zijn. Behalve Lucifer, die Hem haatte vanwege de liefde van de Vader voor de Zoon en voor de mensen.
Als Christus dan voor Pilatus staat is Hij zelfbewust. Hij is Leraar. Hij leert Pilatus wat waarheid is. De waarheid van de immateriële dingen. Het lijkt of Christus machteloos is, maar eigenlijk is het Pilatus die machteloos is. Hij heeft niets over Christus’ ziel te zeggen. Die is in de handen van de Vader.
In deze tijd waarin velen zich onvrij voelen vanwege corona is het nodig om weer te ontdekken dat wij altijd vrij kunnen zijn, op grond van onze ziel. Mijn lichaam kan gedwongen worden, mijn ziel niet. Het lijden dat wij dragen kan een offer worden van de ziel. Een loutering, niet alleen voor ons maar ook voor de wereld waarin wij leven. Juist in het uur van lijden breekt de lichtstraal door van de eeuwigheid.
Christus was nooit zoveel Koning als juist op het Kruis. Hij bracht eer aan de Vader en verlossing aan de mensen. ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ En: ‘In uw handen Heer, beveel ik mijn geest.’ Laten wij onze Koning dankzeggen en navolgen. Niet op eigen kracht, maar met zijn kracht. De kracht van de genade en van de liefde. Amen.
